omaboekjes

Mijn oma is 13 jaar geleden gestorven en ik denk nog dikwijls aan haar. Normaal eigenlijk, omdat ze mijn oma was, maar ik bedoel 'dikwijls, wanneer ik aan het haken ben'. Want zij kende voor elk probleem wel een truukje. We kunnen het haar niet meer vragen en het staat ook allemaal niet in haar brei- en haakboekjes.

Ze was iemand die altijd wel iets aan het breien of haken was. Ze heeft voor iedereen die ernaar vroeg van die gehaakte slofjes gemaakt. Die met die kleurige granny-squares. En babypakjes, en van die Noorse truien met tekeningen rond de hals, ...massa's heeft ze gemaakt eigenlijk. 

Ik heb haar boekjes om af en toe nog eens in te kijken, net zoals toen ik klein was. Die boekjes lagen bij haar ook altijd in de living, in haar boekenbakje.

Echt nostalgie :) om dan de lottocijfers van ergens midden november? 1980? tegen te komen, die ze in de rapte genoteerd had op het eerste wat ze vast kon grijpen. En die notitie van die "Tokyo Walkman KC 26, draagbare stereo cassettespeler" die ik voor mijn 12de verjaardag heb gekregen :) ... echt plezant, zo'n erfenis!